คำสารภาพจากคุณพ่อที่มีลูกจากการทำเด็กหลอดแก้ว : 4ปีที่รอคอย ในที่สุดก็ประสบความสำเร็จ

　　สำหรับคุณ Rongsheng แล้วการกลายเป็นพ่อคนคือเรื่องที่แสนวิเศษ จากเด็กผู้ชายกลายเป็นพ่อคนมันทำให้ชีวิตของเขาก็สมบูรณ์ขึ้น

　　ที่รัก นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันจะได้เป็นพ่อคนโปรดช่วยดูแลฉันด้วย

　　ในบ้านของฉันมีคนที่เท่มากๆ

　　ไม่มีอะไรสามารถมาเทียบได้

　　ฝ่ามือของเขาแม้หนาไปหน่อย

　　ที่คอยพาฉันหัดเดิน

　　ขอบคุณสำหรับการดูแลของคุณ

　　คุณเป็นจดหมายรักที่สวยงามที่สุดเท่าที่ฉันเคยเขียนมา

　　จุดนี้เป็นความสุขของการใช้ชีวิตในบ้านหลังนี้

　　ฉันรักคุณที่สุด

　　——มาจากDad in the eyes of Mango Terrace

　　ทุกชีวิตที่เกิดมาจากการทำเด็กหลอดแก้ว ล้วนแต่เกิดจากความพยายามร่วมกันของพ่อและแม่

　　คุณแม่ทุกคนที่ทำเด็กหลอดแก้ว ล้วนแต่มีการเดินทางที่ยากลำบาก เมื่อหมอบอกว่า "ข่าวดี" ความสุขและความตื่นเต้นนั้นเกินคำบรรยาย และสำหรับคนที่อยู่ข้างหลังพวกเขารู้สึกอย่างไรเมื่อรู้ว่าพวกเขากำลังจะกลายเป็นพ่อคน

　　วันพ่อนี้ ฉันจะแบ่งปันคำสารภาพจากพ่อคนนึงที่มีลูกจากการทำเด็กหลอดแก้ว ให้กับทุกคน ฉันขอให้ทุกคนมีความสุขในวันพ่อ

　　สุขสันต์วันพ่อ

　　สี่ปีก่อนการทำเด็กหลอดแก้วเราเตรียมตัวสำหรับการตั้งครรภ์ เราแต่งงานกันมาแล้ว 3 ปี ตอนนั้นฉันไม่ได้วางแผนที่จะซื้อบ้านไว้ตั้งแต่แรก เนื่องจากฉันยังไม่มีแผนที่จะมีลูก

　　ลูกสำหรับเรายังคงเป็นจินตนาการในอนาคตของเรา ในระหว่างที่เราเช่าบ้านอยู่เราก็จินตนาการถึงชีวิตในอนาคตของเราว่าจะเป็นอย่างไรและคิดว่าเราจะต้องดิ้นรนอีกสองสามปีก่อนที่จะมีลูก

　　แต่โชคชะตามักจะเล่นตลกกับเราเสมอ เพื่อให้เราได้รับความทุกข์ทรมานมากมาย

　　แม้ว่าความทุกข์ทรมานเหล่านี้จะนำมาซึ่งความสุข แต่ในที่สุดประสบการณ์ก็จะสอนให้เรารู้สึกว่าความเจ็บปวดที่เราประสบมานั้น อาจจะไม่ใช่ความทุกข์ที่แท้จริง

　　ตลอดสี่ปีที่ผ่านมาเราต้องการมีลูกมาโดยตลอดแต่ไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ ตอนแรกฉันรู้สึกว่าเรายังเป็นวัยรุ่น ใช้ชีวิตปกติ ฉันไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นปัญหาทางร่างกาย ฉันคิดว่ามันอาจจะเป็นเพราะงานยุ่งและไม่ได้ดูและสุขภาพให้ดี ดังนั้นฉันรับประทานยาจีนเพื่อบำรุงรักษา แต่ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ความกดดันก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งความกดดันที่เกิดจากพ่อแม่

　　ภรรยาของฉันก็บอกว่าเธอต้องการตรวจดูท่อนำไข่ ในวันนั้นเธอไปตรวจและผลการวินิจฉัยคือท่อนำไข่ตีบ แพทย์บอกว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะตั้งครรภ์เองโดยธรรมชาติ

　　ฉันรีบลางานและรีบกลับบ้าน บนท้องถนนที่เงียบสลบ ชั้นเริ่มสงสัยว่าท่อนำไข่ตีบคืออะไร?และเริ่มหาข้อมูลเกี่ยวกับมัน

　　ความแข็งหรือยืดหยุ่นได้น้อยของท่อนำไข่ เกิดจากความผิดปกติในท่อนำไข่ ทำให้การเคลื่อนไหวและความฝืดภายในท่อนำไข่เพิ่มมากขึ้นจะมีผลต่อระยะเวลาและความเร็วของการปฏิสนธิของสเปิร์มและไข่จึงทำให้เกิดภาวะมีบุตรยาก

　　หากเป็นแบบนี้อาจจะต้องเปลี่ยนไปทำเด็กหลอดแก้วแทน แต่เมื่อฉันกลับไปถึงบ้านและเห็นภรรยาที่น้ำตาไหล ฉันเข้าไปกอดภรรยาและร้องไห้ออกมา เพราะอะไรการมีลูกเป็นสิ่งที่ง่ายสำหรับคนอื่น แต่สำหรับพวกเรามันถึงยาก ในเวลานั้นฉันไม่เข้าใจจริง ๆ

　　แต่ในความเป็นจริงแล้วในใจของฉันจากผลตรวจก็ชัดเจนอยู่แล้ว กว่าสี่ปีแล้วที่ฉันไม่เคยรู้ว่าปัญหานี้เกิดขึ้นมันเหมือนกับคุณเดินหลงเข้าไปในอุโมงค์ที่มืดมืด แคบและมืดสนิท

　　พบแพทย์ครั้งแรกในเดือนมิถุนายน ปีพ.ศ.2559 แพทย์บอกว่าสภาพแวดล้อมของมดลูกดีมากและพบเนื้องอกในมดลูก แต่ตำแหน่งที่อยู่ของเนื้องอกมีผลต่อการตั้งครรภ์ในระดับค่อนข้างต่ำ

　　หลังจากเริ่มเข้าสู่ขั้นตอนการทำเด็กหลอดแก้ว ฉันต้องฉีดยาทุกวัน ความเจ็บปวดนี้ฉันไม่สามารถรู้สึกถึงมันได้ หลังจากขั้นตอนการเก็บไข่ การปฏิสนธิ และการเลี้ยงตัวอ่อน จนในที่สุดเราก็มาถึงขั้นตอนการย้ายตัวอ่อน มันทำให้เรารู้สึกว่านี้ละคือการเริ่มเดินทางครั้งใหม่

　　หลังจากการย้ายตัวอ่อน7วัน ภรรยาของฉันตรวจการตั้งครรภ์ทุกวันเพื่อดูว่ามีชีวิตเล็ก ๆ เกิดขึ้นไหม แต่ปรากฎว่าไม่มี "ข่าวดี" อย่างที่คาดหวังไว้

　　ในที่สุดแล้วตัวอ่อนก็ไม่ฝังตัว ภรรยาของฉันร้องไห้ เพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งของเธอเป็นด็อกเตอร์ด้านจิตวิทยา ได้พูดคุยกับเรานาน เธอวิเคราะห์ว่าปัญหาอาจเกิดจากสภาวะทางจิตใจ ในเวลานั้นฉันตกอยู่ภายใต้แรงกดดันในการทำงานมากและฉันรู้สึกว่าหัวของฉันจะระเบิด เหมือนสติอาจหลุดได้ตลอดเวลา

　　หลังจากการย้ายตัวอ่อนครั้งที่สอง ก่อนที่เราจะไปย้ายตัวอ่อนเราได้ไปนมัสการพระพุทธเจ้าด้วยกัน ในวันนั้นฉันพูดอะไรบางอย่างที่ทำให้เราตื่นเต้น :” เด็ก ๆ กำลังมองดูพวกเราจากท้องฟ้าและพวกเขาต้องชอบเราอย่างแน่นอน”ภรรยาของฉันร้องไห้อย่างเงียบ ๆ

　　ในคืนก่อนวันย้ายตัวอ่อนฉันนอนไม่หลับทั้งคืน ฉันคิดถึงสถานการณ์เลวร้ายทั้งหมดที่ผ่านมา วันรุ่งขึ้นภรรยาของฉันบอกว่าเธอรู้สึกไม่ค่อยดีนัก และฉันปลอบเธอว่ามันไม่เป็นไรจริง ๆ แต่ภายในใจของฉันยังรู้สึกกังวล

　　วันนี้เป็นวันที่ 10 หลังจากการย้ายตัวอ่อน ถึงเวลาทดสอบการตั้งครรภ์ ผลการทดสอบขึ้นเป็นขีดจางๆ ภรรยาของฉันเธอตื่นเต้นดีใจมาก มีแต่ฉันเท่านั้นที่รู้ว่าเธอรอคอยชีวิตเล็ก ๆ นี้ ตั้งแต่วันนั้นเธอตรวจการตั้งครรภ์ทุกวัน เมื่อมองดูท่าที่ที่ยุ่ง ๆ ของเธอฉันคิดว่าเธอเป็นคนที่น่ารักที่สุดในโลก

　　20 วันหลังจากการย้ายตัวอ่อน ในระหว่างที่หมอทำอัลตร้าซาวด์ เราก็ได้เห็นถุงการตั้งครรภ์เล็กๆในมดลูก เราสองคนกอดกัน เธอเริ่มตั้งตารอคอยช่วงเวลาที่เธอจะเห็นการเต้นของหัวใจทารกในครรภ์ เมื่อวันที่จะตรวจอัลตราซาวด์ดูหัวใจของทารกในครรภ์มาถึง เราเสียใจมากที่รู้ว่าเราจะมีลูกเพียงคนเดียว (หัวใจของตัวอ่อนหนึ่งตัวในถุงการตั้งครรภ์หยุดเต้น) เรามีความสุข กังวล แต่คาดหวังมากขึ้น

　　อันที่จริงความสุขทั้งหมดนี้มาจากความเจ็บปวดที่ภรรยาทนทุกข์อยู่เงียบ ๆ เธอฉีดฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนทุกวัน เราทำแบบนี้ต่อเนื่องเป็นเวลาสามเดือนจนสะโพกของเธอไม่มีพื้นที่จะฉีดยาอีกต่อไป

　　แม้ว่าความเจ็บปวดจะไม่ได้อยู่กับฉัน แต่ความรักในใจของฉันยังคงทำให้ฉันร้องไห้ในความเงียบนับครั้งไม่ถ้วน

　　อาการแพ้ท้องค่อยๆทำให้ภรรยาเริ่มขาดสารอาหารและมีเลือดออก ในคืนนั้นเรากลัวการสูญเสียเป็นอย่างมาก โชคดีที่หลังจากแม่ของฉันมาเยี่ยมและดูแลภรรยาของฉัน ทุกอย่างค่อย ๆ ดีขึ้น

　　หลังจากที่เราปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์อย่างเคร่งครัดและตรวจครรภ์ตามปกติ เจาะเลือดทุกครั้ง ทำการอัลตราซาวด์อย่างสม่ำเสมอ

　　วันที่รอคอยก็ใกล้เข้ามามากขึ้นและเราเริ่มเตรียมของใช้สำหรับเด็กและปรึกษาเพื่อนและเพื่อนร่วมงาน เพื่อต้อนรับสมาชิกใหม่

　　พวกเราเลือกที่จะคลอดธรรมชาติในโรงพยาบาลของรัฐแห่งหนึ่ง ฉันไม่สามารถเข้าไปในห้องคลอดด้วยได้จึงเลือกที่จะนั่งรอบนเก้าอี้พลาสติกด้านนอก สิบชั่วโมงผ่านไปเมื่อฉันได้ยินเสียงเรียก สมองของฉันว่างเปล่าเมื่อฉันเห็นเด็กทารกตัวน้อยๆ ภรรยาของฉันบอกว่าเธออยากกินโจ๊ก ฉันจึงรีบขี่จักรยานไปร้านโจ๊ก

　　เมื่อฉันขี่จักรยานไปสักพัก ผ่านผู้คนและต้นไม้ น้ำตาของฉันก็ไหลออกมา

　　ฉันรู้สึกว่าการเดินทางครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ในที่สุดก็มีเทวดาตัวน้อยมาหาคุณ เธอเป็นผู้หญิงที่จะเติบโตอย่างช้าๆและกลายเป็นเจ้าหญิงน้อยที่สวยงาม เธอจะแต่งงานและมีลูกของตัวเอง เป็นเช่นนี้ต่อไป

　　ในความเป็นจริงฉันรู้สึกเสมอว่าการทำเด็กหลอดแก้วจะไม่เกิดขึ้นกับฉันแน่ๆเพราะเรายังเป็นวัยรุ่นอยู่ แต่ในที่สุดพวกเราก็ต้องทำ เมื่อเพื่อนๆเห็นว่าเราทำเด็กหลอดแก้วนั้นได้ผลดี จึงเริ่มคิดอยากทำบ้าง ฉันจึงบอกว่ากว่าฉันจะมีลูกต้องผ่านหลายขั้นตอนที่ยากลำบาก แต่สุดท้ายแล้วพวกเราก็ได้รับรางวัลคือลูกน้อย

　　ในเดือนตุลาคมขณะที่ภรรยาของฉันกำลังตั้งครรภ์ เธอคิดถึงเกี่ยวกับลูกที่จะเกิดมามากมาย ตอนนั้นฉันคิดแค่ว่าฉันจะเก็บกี่ยวเวลาแห่งความสุขนี้ไว้และอ่านเรื่องราวต่างๆให้ลูกในท้องฟัง จินตนาการถึงรูปร่างหน้าตาของเธอ ตอนนี้ลูกสาวของฉันเป็นเหมือนพระจันทร์เต็มดวง ที่มีความงดงาม แม้ว่าในบางครั้งบางเวลาจะต้องมีความเศร้าอยู่บ้างก็ตามแต่สุดท้ายเธอจะผ่านมันไปได้

　　นี่คือการเดินทางของความสุขและความทุกข์ ต้องขอบคุณมากจริงๆ

　　ฉันรู้สึกขอบคุณเสมอที่ให้ฉันได้เป็นพ่อคน

　　วันนี้เป็นวันพ่อแห่งชาติครั้งที่ 8 ของครอบครัวเรา เราหวังว่าการสนับสนุนและการให้กำลังใจพวกเขา จะเป็นกำลังใจให้กับคุณพ่อทั้งหลายที่ยังคงรอเทวดาตัวน้อยๆอยู่